Trouwen was en is geen sinecure. Vroeger moest er een heleboel worden gecheckt. In de 18e eeuw kwam het vaker voor dat er geen geboortedatum van een bruid of bruidegom bekend was, en dat leverde een heleboel gedoe op (vooral voor de genealogisch onderzoeker, maar dat geheel terzijde). Soms bestonden de huwelijkse bijlagen uit een aantal documenten. Omdat de registratie van geboorte, doop, trouwen en overlijden in de eeuwen sterk is toegenomen namen ook de huwelijkse bijlagen in omvang af. Die huwelijkse bijlagen hebben lang bestaan uit verklaringen van getuigen dat bruid- en bruidegom zijn wie ze zeggen dat ze zijn, verklaringen van het dorpsbestuur dat er geen bezwaren zijn geuit tegen een voorgenomen huwelijk, verklaringen dat voldaan is aan de militie-plicht en uittreksels uit geboortereregisters. Bureaucratie is dus niet een 21ste eeuwse mode-gril. En wat kost dat dan allemaal? Doe mar ne gulde, dès zat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten