Calendier

Trouwen in de 19e eeuw was, zoals eerder al eens gememoreerd, een proces wat vergeven was van administratieve rompslomp. Ook de ouders van Johanna Maria van Lieshout, de moeder van zopa Laurentius van Ganzewinkel, moesten, vóórdat zij op vrijdag 8 april 1864 elkaar het definitieve ja-woord gaven, een aantal documenten verzamelen. Pas als alles bijeen was gesprokkeld kon er een definitieve trouwakte worden opgemaakt.

Allereerst moesten uittreksels van de geboorteregisters worden verzameld, in dit geval dus van Laurentius van Lieshout en Johanna van den Broek.

  

Uittreksel geboorteregister Johanna van den Broek

Uittreksel geboorteregister Laurentius van Lieshout

Er moest natuurlijk aan de plicht om te dienen in de Nationale Militie worden voldaan, en ook daar was een bewijs van nodig. Laurentius van Lieshout is weliswaar ingeloot als nummer 169 in de lichting van 1845, maar hij is nooit opgeroepen voor daadwerkelijke dienst in de Militie.

Vervolgens moest er twee maal een huwelijkse afkondiging worden gedaan. Dat hield in dat het hele dorp geinformeerd werd over het voorgenomen huwelijk, zodat eventuele bezwaren tijdig (en niet zoals nu als bruid en bruidegom in vol ornaat voor het altaar staan) bij de aanstaande echtelieden, hun familie en uiteraard de kerkelijke en wettelijke machthebbers bekend werden gemaakt.

De eerste huwelijkse afkondiging

De Ambtenaar van de Burgelijke Stand maakte vervolgens uiteraard ook weer een akte op dat aan de voorwaarden van twee huwelijkse afkondigingen was voldaan en dat er (in ons geval) geen bezwaren kenbaar waren gemaakt. De tekst van zo'n akte:

"De Ambtenaar van den Burgelijken stand der Gemeente Lieshout Provincie Noord Brabant verklaart dat op zondag den zeven en twintigsten Maart, en derden April eenduizendachthonderd vier en zestig de huwelijkse afkondigingen behoorlijk hebben plaatsgehad van het voorgenomen huwelijk tusfchen Laurens van Lieshout, jongeman oud zeven en dertig jaren, landbouwer woonende te Lieshout, ter eenen en Johanna van den Broek, jongedochter oud drie en dertig jaren, landbouwster te Beek en Donk, ter andere zijde. Waartegen geen stuiting is bekend geworden."

Tot slot kon dan de échte huwelijksakte worden opgemaakt, compleet mét de handtekeningen van Laurens en Johanna.