Waarvan akte...

We hebben deze week uitgebreid geschreven over Lambert Joseph en zijn gezin.

Zoals in dat stukje gemeld was Lambert een zoon, en wel de jongste, van Fransiscus, en laat ik daar nou net een bewijs van zijn huwelijk met Maria Barbara van den Berg hebben gevonden.

DTB Trouwen Sittard,1770-1798 RK, via familysearch.org

Dat heug'lijke feit vond plaats op 11 november 1786 in Zitterd (Sittard). Uit het huwelijk van Fransiscus met Barbara kwamen 7 kinderen voort, en een groot deel daarvan bleef met hun nazaten in Sittard wonen.

Petrus op herhaling, alweer

Eerder heb ik al een stukje van het levensverhaal van Petrus Adrianus, Peter, van Ganzewinkel kunnen optekenen. Peter was zoon van Johannes van Ganzewinkel en Henrica Jonkers, zijn opa was Hendricus uit Millus. 

In een zoektocht naar de levenswandel van Nicolaas van Ganzewinkel, zoon van Hendricus en Wilhelmina van de Laar en geboren in Gimmert, kwam ik het complete scheepsmanifest uit 1931 tegen waar Peter op vermeld staat. Eerder beschikte ik slechts over de helft van dat manifest (gewoon niet goed genoeg gekeken....). Dus alsnog: 

Naast wat we al wisten, vermeld dit manifest dat Peter op enig moment op de Pandelaar (niet Pandelaan...) heeft gewoond. Hij heeft de overtocht in 1931 zelf betaald, en was niet groot: 5 feet, 5 inches komt neer op een magere 1.65 mtr. Hij had bruine haren en ogen, was in goede conditie, en anarchist noch polygamist (altijd goed om te weten).

Er restte over de periode tussen 1943 en 1953 nog een zwart gat. We hebben echter nog wat 'snippets' uit zijn levensverhaal kunnen opduiken. 

Op 24-jarige leeftijd was Peter betrokken bij de St Tarcicius Bond, waar hij het tooneel van de kinder operette "Jantje in de Modderstad" voor ontwierp en 'grootendeels' uitvoerde (1). 

 

Later was Peter aalmoezenier, en in die rol, waarvoor hij de rang van kapitein kreeg, diende hij in het toenmalige Nederlands-Indië. Een kort bericht in de Helmondse Courant meldt de terugkomst van Peter (2).

Het ontslag uit de Dienst wordt een maand later gemeld in de Nederlandse Staatscourant (3).

Bronnen:

1. De Zuid Willemsvaart donderdag 1 mei 1930
   
2. Helmondse Courant, zaterdag 7 mei 1949
3. Nederlandse Staatscourant, nr 124, woensdag 29 juni 1949

Deutsche Zeitungen....

Er is een illuster van Gansewinkel gezin waar de Deutsche Zeitungen behoorlijk wat inkt aan hebben gespendeerd. Het gaat om het gezin van Lambert Joseph van Gansewinkel, geboren op 19 maart 1799 in Sittard (Zittert), en op 17 januari 1820 in Aken getrouwd met Maria Agnes Zimmerman (wiens beroep mij niet bekend is...). Om even de lijntjes uit te zetten: Lambert Joseph was een zoon van Fransiscus, herbergier in Mierlo. Fransiscus was zoon van Arnoldus van Gansewinckel en Jenneke van Laerhoven. Arnoldus was de eerstgeboren zoon van Hubertus Aerts en Hildegundis Smits, waar we eerder deze maand al eens over hebben geschreven.

Terug naar Lambert Joseph, over zijn vrouw is weinig te vinden, maar over Lambert des te meer. Het duo krijgt een aanzienlijk aantal kinderen, 13 om precies te zijn. Franciscus Hubertus en Frans Antonius Hubertus worden beiden in 1821 geboren, de eerste in februari, de tweede in december. Zou nét kunnen...Catharina Aloysa volgt in 1823, Peter Antoon Hubert in 1824, Johann Baptist weer een jaartje later. De volgende zoon heet Peter Ludwig, hij ziet het levenslicht in 1826. Johanna Hubertina volgt in 1827 en zus Helena Huberta in 1829. De productie draait op volle toeren: Heinrich Hubert is van 1830 en de zonen Joseph Anton en Joseph Hubert volgen in 1833 en 1834. Carl Friedrich sluit de lijst mannelijke nazaten in 1836, en Maria Louisa Hubertina sluit de rijen in 1837 (1).

Lambert Joseph is koopman te Aken in 1845 (2). In 1848 woont het gezin in Keulen, op 28-02-1848 wordt de porseleinhandel van Lambert aldaar failliet verklaart (3).

 

Op 17 juli van dat jaar wordt de boel verkocht (4). 

 

In 1853 vermeldt de Bonner Zeitung dat een familie van Gansewinkel is aangekomen in het etablissement “Im Goldenen Stern”, aannemelijk is dat (een deel van) het gezin daarheen is gevlucht (5). 

 

Dat een deel van het gezin namelijk niet van onbesproken gedrag is laat een melding uit de Kolnische Zeitung van 26-06-1853 zien: de broers Ludwig (Peter Ludwig) en Peter (Peter Antoon Hubert) worden verdacht van belasting-fraude en valsheid in geschrifte (2, 6). 

 

Vader en 2 zonen vluchten naar Parijs, zo blijkt uit een bericht uit 1854, waarin melding wordt gemaakt van hun arrestatie (7). 

 

Dat de zaak serieus was blijkt uit de betrokkenheid van belasting-ambtenaren van de Rheinische spoorwegen (2, 8), wiens gunsten werden verkregen door geschenken en 'andere voordelen' (2). 

 

Lambert en Peter worden op 6 februari 1854 door Parijs uitgeleverd aan Pruissen (9). Ludwig ontsnapt en is dan nog voortvluchtig.

De kern van de belastingfraude is de invoer van zijde vanuit Parijs, wat wordt geadministreerd als boeken of gedragen kleding (2, 10). Daarmee loopt de Pruisische belasting een bedrag van 100.000 thaler (daalders) mis. In de “Echo der Gegenwart” van 12 juli 1855 (2) is een uitgebreid procesverslag te lezen (in oud-Duits...). De korte samenvatting is dat de zaak al vanaf 1852 speelde, en het onderzoek twee jaar duurde voordat er een aanklacht kon worden geformuleerd. Het procesverslag maakt melding van het hierboven genoemde faillissement, waarna vader Lambert in Luik over de schreef ging. Hij werd als smokkelaar op heterdaad betrapt en veroordeelt tot een jaar gevangenis. Dat jaar kocht hij af met 5000 Franc, waar dat geld vandaag kwam is niet bekend, immers hij was eerder failliet. Na het faillissement nam Ludwig het voortouw in de handel en wandel van het gezin, zo lezen we in het procesverslag, hij was toen een jaar of 22, 23. In het procesverslag is ook de naam van Hubert van Gansewinkel te lezen, hij verklaart slechts gedaan te hebben wat hem bevolen werd. Uiteindelijk worden Hubert en de betrokken belastingambtenaren vrijgesproken, vader Lambert Joseph veroordeelt tot 2 jaren tuchthuis, en zoon Peter tot 18 maanden gevangenis (11). 

 

Daar houdt het verhaal nog niet op, want op 28 juli tekenden Lambert en pPter hoger beroep (cassatie) aan (12). Dit diende op 11 november 1855 in Berlijn en werd na een uitvoerige behandeling afgewezen (13).

Van enkele kinderen van Lambert en zijn vrouw Maria Agnes is een stukje levenswandel uit de kranten te halen.

Johann Baptist woont in 1856 in Parijs en trouwt vóór 1848 met Marie Josephine Kaessen, want er wordt op 10 januari 1848 een zoon Hubert geboren (14). 

 

Waarschijnlijk was hun huwelijk een moetje, want er is een huwelijksaankondiging in de Kolnische Zeitung van 30 november 1847 (15). 

 

Hij overlijdt op 17 maart 1875 in Parijs en laat naast zijn vrouw 4 levende kinderen achter

Hubert, koopman, woont in 1873 in Parijs. Hij trouwt in 1873 in Sittard (dan zou hij na het huwelijk naar Parijs moeten zijn vertrokken, want in de huwelijksakte staat dat hij in Sittard woont) met Jacobine Margaretha Aloijsa Reiff. De huwelijksaankondiging vinden we op 24 augustus 1873 in de Kolnische Zeitung (16). 

In Parijs opent Hubert een postdienst aan Rue Greneta 9 (17). Hij sterft op 20 januari 1924 in Enghien-les-Bains. 

Anton woont samen met zijn ouders in 1850 nog in Keulen, en na het faillissement van zijn vader staat er op 8 maart 1850 een melding van vermissing in de krant (18). 

In augustus 1857 meldt de Kolnische Zeitung dat Anton gezocht wordt voor het ontlopen van een gevangenisstraf van 2 maanden vanwege het niet opkomen voor de militaire dienstplicht. Anton wordt beschreven als slank, gezond, met bruine haren, wenkbrauwen en ogen (19). 

 

Anton trouwt op 26-11-1878 in Parijs met Emilie Catharina Riu, en overlijdt op 9 juli 1886 te Gennevilliers.

Er zijn brieven van Karl Marx bewaard gebleven, en in één van die brieven wordt gesproken over den Dicken Anton von Gansewinkel. Hoewel op 1857 nog omschreven als slank, zou gezien de handelslust van het gezin waar Anton uit stamt, dit wel eens de van Gansewinkel kunnen zijn waar Marx over sprak. Zeker weten doe ik het niet.

Johanna Hubertina trouwt op 20 maart 1858 met Hermann Wilhelm Gustav Schroter, genaamt Langen. Als woonplaats van Johanna wordt Neuilly gegeven (20). 

Deze Herman Langen zet zeer waarschijnlijk samen met de jongere broer van Johanna, Heinrich Hubert, een handelsgezelschap op onder de naam 'Hermann Langen “. Na de dood van Heinrich laat Johanna, zij is dan al weduwe, de zaak op 19 januari 1888 liquideren (21), om tegelijkertijd een zaak te registreren onder de nieuwe naam “Witwe (weduwe) Hermann Langen”. Haar zoon Karl Langen wordt betrokken in de zaak (22).

 

Catharina van Gansewinkel sterft mogelijk als weduwe van Georg Franz (of andersom) Kellerhoven, op 72 jarige leeftijd op 2 januari 1895 in Bonn (23).

Bronnen:

1. John Schoffelen 
2. Echo der Gegenwart 12-07-1855 (dl 1), 19-07-1855 (dl 2), 21-07-1855 (dl 3)
3. Kolnische Zeitung 29 februari 1848
4. Kolnische Zeitung 16-07-1848
5. Bonner Zeitung 10-06-1853
6. Kolnische Zeitung 26-06-1853
7. Echo der Gegenwart 13-01-1854
8. Allgemeiner Anzeiger fur Rheinland-Westphalen 15-02-1855
9. Sauerlandischer Anzeiger 13-02-1854.
10. Rhein und Ruhrzeitung 31-05-1855
11. Deutsche allgemeine Zeitung 29-07-1855
12. Echo der Gegenwart 30-07-1855
13. Kolnische Zeitung 13-11-1855
14. Kolnische Zeitung 10-01-1848
15. Kolnische Zeitung 30-11-1847
16. Kolnische Zeitung 24-08-1873
17. Kolnische Zeitung 19-10-1876
18. Kolnische Zeitung 08-03-1850
19. Kolnische Zeitung 07-08-1857
20. Kolnische Zeitung 21-03-1858
21. Kolnische Zeitung 23-01-1888
22. Kolnische Zeitung 24-01-1888
23. Neue Bonner Zeitung 03-01-1895

Courant

Ook in kranten van onze zuiderburen komt de naam van Gansewinkel wel eens naar boven. Ik heb al eens een keer geschreven over de Ganzentak in Retie.

L'Independence Belge meld op 22 januari 1896 de benoeming van Alois van Gansewinkel tot burgemeester van Rethy. Hij is daarmee opvolger van zijn broer Frans (1).

 

Ook over de in het artikel genoemde Isidorus vinden we een krantenbericht, van 18 februari 1871. Het gaat om zijn benoeming tot onderpastoor in Eynthout.

 

Op 2 december 1906, in het Handelsblad van Antwerpen, wordt Isidorus weer genoemd, dit keer als slachtoffer van een inbraak. Hij is dan rustend onderpastoor, het stukje meldt niet of Isidorus wakker werd van de inbraak.

Bron:

1. https://nl.wikipedia.org/wiki/Retie

Waarvan akte...

Hendricus, de Gans waar we gister en eergister over schreven, had 3 zonen. De jongste, Gerardus, werd op 11-04-1872 geboren in Milheeze (1).

In 1899 trouwde Gerardus, houtzager van beroep, met Maria ven Berlo (2). Gerardus was toen in dienst en zijn commandant was zo verstandig om toestemming te geven voor het voorgenomen huwelijk. 

Het huwelijk was vruchtbaar: 5 dochters en 3 zonen werden er geboren. De eerste spruit, Anna Catharina, zag het levenslicht nog in Gemert, alle 7 andere kinderen werden in Aarle Rixtel geboren (3).  Van het gezin van Anna Catharina is nog een aardig gezinsportret bekend.

Drie kinderen sterven op jong-volwassen leeftijd. Maria Hendrica is 24, ongehuwd en fabrieksarbeidster als ze longtuberculose krijgt en dat niet overleeft (4).

Hendrica, geboren in 1902, sterft kort na haar 24e verjaardag en zoon Johannes haalt nét zijn 28e verjaardag niet. Hij sterft in september 1941.

Gerardus stierf op 2 mei 1925 in Aarle Rixtel aan de gevolgen van apoplexia cerebri, tegenwoordig noemen we dat een hersenbloeding (4).

Bronnen

1. Geboorteregister Bakel en Milheeze 1872, archiefnummer 50, inventarisnummer 364, aktenummer 22
2. Huwelijksregister Gemert 1899, archiefnummer 50, inventarisnummer 2872, aktenummer 10
3. BR-Aarle-Rixtel-13022-145 Index Bevolkingsregister Aarle-Rixtel 1908-1921 
4. BS-OVK-Aarle-Rixtel-13022-469 Register van sterfgevallen voorgevallen in de gemeente, opgemaakt door de burgemeester ten behoeve van de heffing van successierechten
   

Waarvan akte...

Gister berichtten we al over Hendricus, landbouwer/loonwerker in Milheeze. Er is een verklaring van den doktert uit die tijd opgedoken, waaruit ik concludeer dat Hendricus leed aan peritonitis (ontsteking van het buikvlies). Het moeten helse dagen of weken zijn geweest voor Hendricus, want peritonitis is een uitermate pijnlijke aandoening, en pijnbestrijding eind 19e eeuw zal niet veel meer zijn geweest dan wat sterke drank en een aai over de bol (van zijn kinderen, want zijn vrouw was al verhuisd naar de eeuwige jacht- of turfvelden). Zijn onmiddellijke doodsoorzaak was paralysis cordis, wat hartverlamming betekend.

Courant

Zoals we weten had Hendricus van Ganzewinkel, geboren in 1830 in Beek en Donk, en in 1859 getrouwd met Anna Maria van den Boomen uit het pittoreske Venray, een keuterboerderijke aan de Klef in Milheeze. Dat boerderijke bestaat al lang niet meer, maar in oude kranten vinden we nog wat sporen. Hendricus overleed op 19 augustus 1888. Hij liet 5 levende kinderen na, dochtertje Maria overleed in 1865, krap 2 maanden na haar eerste verjaardag. 

Na Hendricus' dood, zijn vrouw was in 1886 al overleden, werden zijn bezittingen geveild. Een eerste aankondiging zien we in "De Zuid-Willemsvaart" van dinsdag 11 september 1888:

Op 22 september lezen we wat de hele boel zo'n beetje moet opbrengen:

Te diep in het glaasje gekeken...

Het zal geen toeval zijn dat één der jongste loten aan de uitgebreide Gansewinckel-boom zijn onderhoud verdient bij Lieshouts meest bekende bierbrouwer. In de boeken "Mierlo, van Oorsprong tot Heden", van Jean Coenen, en "Op 't Hout" van de heren Meulendijks en Vogels, zijn aardig wat verwijzingen te vinden naar drank-gerelateerd verleden van ons geslacht.

Op 't Hout stond midden 17e eeuw al een herberg annex brouwerij 'De Valk', niet ver van hoeve Gansewinkel.

Figuratieve kaart Mierlo, 1706 (1)

Eén van de kleinzonen van Hendrick Aertssen Henssen, Hubertus/Huijbert Aerts van Gansewinckel bezat deze herberg begin 18e eeuw, en zijn zoon Jan Huijberts, jawel die van het verhaal van Christina en Catharina van den Broeck, erfde de boedel van zijn vader (2). Midden 18e eeuw heeft zijn dochter Helena het vruchtgebruik en erfrecht, haar vader Jan betaald de belastingen (3).  In 1792 sterft Jan Huijberts (de exacte sterfdatum is mij -nog- niet bekend), en zijn middelste dochter Johanna Maria, getrouwd met Lambert van den Hurk (4), erft een deel van de boedel. Johanna Maria kende overigens in haar leven veel droevenis: haar eerste man Lambert overleed voor januari 1790, nadat het stel een zoon en twee dochters op deze aardkloot had gezet. Na haar huwelijk met Jan de Wit in januari 1790, sterft Jan vóór de geboorte van dochter Johanna in november van datzelfde jaar (5).

  

Geboorteakte Joanna de Wit, 24 november 1790

In de zomer van 1792 trouwt Maria op 34 jarige leeftijd voor de derde keer, dit keer met de 25-jarige Aarlese Johannes van Meijl (6). Uit dit huwelijk zijn geen kinderen bekend, en Johannes van Meijl overlijdt vóór 1817. Maria blijft in het pand wonen tot in 1832, nadat in 1817 haar zus Antonetta haar aandeel in het pand aan Maria heeft verkocht (3).

Ook een tweede brouwerij, de Kroon aan de Boterstraat op 't Hout, bestond al in de 17e eeuw, en was in het bezit van de drie broers van Riel. Jan kocht de herberg en brouwerij over van de erfgenamen van zijn broers na diens overlijden (3). In de tweede helft van de 18e eeuw was Marie van Riel de eigenaresse, zij was getrouwd met Hubertus van Gansewinkel, kleinzoon van de hierboven genoemde Huijbert. Hubertus laat in 1783, na het overlijden van Marie van Riel, een inventaris opmaken. In 1813 verhuurt Hubertus De Kroon aan Egidius Sanders (3), en 3 jaar later, na het overlijden van Hubertus, verkopen zijn zoons Johannes en Arnoldus de boel aan Cornelis Donkers (3).

Figuratieve kaart Mierlo, 1706 (1)

Bronnen:

1. https://www.heemkundekringmyerle.nl/img/Het_bekijken_waard/geschheeren/Mierlo_grondgebied.html
2. J. Coenen. Mierlo, van Oorsprong tot Heden. 2004, blz 302  
3. Meulendijks en Vogels. Op 't Hout. 2003, blz 193-194
4. Schepenbank trouwboek 1730-1801, archiefnummer 8025, Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, inventarisnummer 27, blad 36
5. Rooms-Katholiek doopboek 1744-1795, archiefnummer 8078, inventarisnummer 17, blad 99v
   
6. Schepenbank trouwboek 1756-1805, archiefnummer 8078, Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, inventarisnummer 13, blad 179v
   

Waarvan akte...

Weliswaar geen directe familie, maar toch....De tweede vrouw van Henricus Aertssen Henssen was Aelke Matthijs van der Venne. Zij was weduwe van Arnoldus Judocus Smidts. Bij het doorstruinen van de doopakten uit Mierlo van begin 17e eeuw kwam ik de akte ('t is meer gekriebel dan een akte...) tegen van Henricus, tweede zoon uit het huwelijk van Aelke en Arnoldus.

DTB Mierlo 1623-1671

Waarvan akte...

Hubertus Aerts van Gansewinckel, geboren in 1678, trad in 1704 in Mierlo in het huwelijk met Hildegundis Peter Jacob Smits. Hildegundis, geboortig van Mierlo, in 1682, was dochter van Petrus Jacob Smits en Johanna Jan Jacobs Pellemans. Petrus Jacob Smits heeft nog een tweede huwelijk gehad, Maria Goorts was de gelukkige. Samen met Maria kreeg Petrus Jacob een zoon Godefridus, of Goort. Goort was dus de halfbroer van Hildegundis, hij werd gedoopt op 17 juni 1697 in Mierlo. 

 

Rooms-Katholiek doopboek 1656-1661, 1694-1744, begraafboek 1632-1651, 1656, 1660-1673, 1694-1715, archiefnummer 8078, inventarisnummer 16, blad 6v

Goort trouwde op redelijk gevorderde leeftijd, hij was 36 jaren, op 21 februari 1734 in Vlierden met Christina van den Broeck.

DTB_Vlierden_10225_67.1 Doop-, trouw- en begraafboek Vlierden , folio 129v

Er zijn uit het huwelijk van Goort en Christina 4 kinderen bekend, Petrus (20-01-1735), Maria Janna (21-11-1736), Johannes (08-05-1739) en Johanna Maria (04-03-1742). Zes maanden na de geboorte van Johanna Maria sterft Goort.

 

Nederduits Gereformeerd begraafboek 1722-1753, archiefnummer 8078, Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, inventarisnummer 6, blad 28

Na het overlijden van Goort moet er iets van een romance zijn ontstaan tussen zijn weduwe en een zoon van onze Hildegundis, Jan Huijberts van Gansewinkel. Christina zal in die jaren ongeveer 33 zijn geweest, Jan Huijberts omstreeks 22. Een resolutie van de Staaten Generaal, van 10 februari 1745 geeft ons wat details van dit sappige verhaal.

Er zal stevig over zijn gedelibereert binnen de daartoe bevoegde overheden, maar helaas voor Jan Huijberts en Christina werd hun requeste om in ondertrouw te mogen gaan afgeweezen met dubbel e. Christina trouwt alsnog, op 19 mei 1754, ze is dan omstreeks 40 jaaren jong, met Jan Janssens, geboortig van Bree en op dat moment ongeveer 26 jaaren jong. Op 26 mei 1755 ziet hun dochter Maria Agnes het levenslicht in Mierlo, moeder Christina heeft op dat moment de gezegende leeftijd van maarliefst 42 jaaren.

En onze Jan Huijberts dan? Die laat zijn liefdesverdriet redelijk vlot achter zich en trouwt in 1751 met de dan 32 jarige Catharina van den Broeck. 

Schepenbank trouwboek 1730-1801, archiefnummer 8025, Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, inventarisnummer 27, blad 36

Samen met haar krijgt Jan Huijberts 3 dochters, en bij de doop van Johanna Maria, de middelste, is zijn oude (jeugd?-) liefde getuige.

DTB_Mierlo_10225_65.5 Doop-, trouw- en begraafboek Mierlo, folio 25

Christina en Catharina waren zeer waarschijnlijk zussen. Hoewel de trouwakte van Christina en Jan Janssens als geboorteplaats van Christina Vlierden vermeld, is er een geboorteakte van 5 juli 1712 van ene Christina van den Broeck uit Venray. 

DTB dopen Venray. Deel: 138-04, Periode: 1704-1772, Venray, archief 138, inventaris­num­mer 138-04, 5 juli 1712, folio 26r

Als ouders van Christina worden genoemd Joannes van den Broeck en Maria Verdusseldonck. De ouders van Catharina, Johannes van den Broeck en Maria Verdeusseldonck, trouwden in 1707 in Asten. Hun eerstgeborene, Johanna Baptista, zag het levenslicht in 1708. Daarna is er in de geboorteaktes van Asten en Vlierden een gat tot de volgende spruit, Johanna, die in 1715 wordt geboren. In de geboorteaktes van Asten, noch Vlierden, die compleet lijken tussen 1707 en 1715, is een spoor te vinden van de geboorte van Christina. Gezien de overeenkomsten tussen de namen van de ouders van Christina en Catharina en de tijdlijn, lijkt het mij zeer waarschijnlijk dat het hier om dezelfde ouders gaat.

Waarvan akte

Zoals een paar dagen eerder genoemd in de zoektocht naar de eerst bekende stamvader, moeten Henricus Arnoldi Henssen en Aelke Mathijss van der Venne ergens na het overlijden van Henricus' eerste vrouw getrouwd zijn. In 1641 wordt namelijk Maria geboren, zij wordt gedoopt op 6 december. Moeder word Aldegonda Mattheij genoemd.

DTB_Mierlo_10225_65.1 Doop-, trouw- en begraafboek Mierlo, folio 58

Op 04-02-1644 wordt Johanna Arnoldus geboren, dochter van Henricus Arnoldi en Aldegonda.

DTB_Mierlo_10225_65.1 Doop-, trouw- en begraafboek Mierlo, folio 66

Een tweede dochter krijgt de naam Ariken Arnoldus, zij ziet het levenslicht op 03-04-1647.

DTB_Mierlo_10225_65.1 Doop-, trouw- en begraafboek Mierlo, folio 76v

Henricus Arnoldi Henssen overlijdt in Mierlo op 12 november 1665.

DTB_Mierlo_10225_65.2 Doop-, trouw- en begraafboek Mierlo, folio 169

Van het overlijden van Aldegonda/Aelke Matthijs is geen overlijdensakte te vinden, helaas.