De derde van Gansewinkel die in de eerste wereldoorlog in het Belgische leger diende was Arnoldus Isidorus Julianus, geboren op 8 augustus 1885 in Retie, zoon van Aloysius Josephus van Gansewinkel en Anna Elisabeth Mertens.
Uittreksel geboorteregister Arnoldus Isidorus Julianus [1].
Arnold meldde zich als (ongehuwde) oorlogsvrijwilliger aan en werd als soldaat-chauffeur 2e klas op 1 augustus 1914 ingelijfd bij de gemotoriseerde colonne van 2 D.A. (Divisie - Division d'Armée) [1]. Deze divisie was in de verdediging van de vesting Antwerpen (Position fortifiée d'Anvers” of “PFA”) geposteerd op de oostflank, op 9 september ter hoogte van de rivier de Demer in de omgeving van Aarschot. Op 15 september trok het Belgische leger zich verder terug in de richting van Antwerpen en was de 2e divisie ten oosten van Lier te vinden [2].
Troepenbewegingen Belgische leger tussen 9 en 15 september 1914 [2].
Waarschijnlijk week Arnold, net zoals vele Belgen, na de val van Antwerpen uit naar het buitenland, want op 24 januari 1917 werd hij in Folkstone (Engeland) ingelijfd in de eenheid 'Center 'd'Instruction Artillerie (CIA). Op 1 maart 1917 werd hij geplaatst in de 1e compagnie des Substitants de Calais. Dit was een legeronderdeel waar soldaten in afwachting van plaatsing bij een ander onderdeel werden ondergebracht. In april 1917 werd Arnold ingedeeld bij de G.P.A.R. (Grand Parc Automobile de Réserve) in de S.A./A.G.(Gezondheidsdienst - Service de Santé du troupes Auxiliares de Genie) van het C.T./A.G. (Korps Geniehulptroepen - Corps des troupes auxiliares de genie). Zeker, in het Belgische leger hield men van afkortingen (amai, se...). Daar diende hij aan het front tot aan de wapenstilstand. Voor zijn bijdrage aan de oorlogsinspanningen verdiende Arnold 2 'chevrons', een militair rangonderscheidingsteken voor het uitoefenen van voortreffelijke of langdurige dienst [1].
Nog onduidelijk is de levenswandel van Arnold tussen de twee wereldoorlogen. Wel weten we dat hij op 15 mei 1924 in Retie trouwde met Margeurite van Elst (geboren 11-11-1901, Retie) [7]. Op een gegeven moment, waarschijnlijk gedurende de Tweede Wereldoorlog, is hij toegetreden tot de Belgische Inlichtingendienst, want zijn dossier vermeld hem als Adjudant IAA (Inlichtingen en Actie Agent) [1], voor dienst Luc-Marc. Deze inlichtendienst wierf vooral onder ambtenaren, oud militairen en oud-scouts [5]. Luc-Marc was één van de 127 Inlichtingen en Actiediensten (IAD's) die vanuit de Belgische Staatsveiligheidsdienst, in ballingschap in Londen, werden georganisereerd [6]. De IAD's hadden gezamelijk 18.716 agenten in dienst. Dienst Luc-Marc was één van de grootste IAD's, actief op het gebied van politieke, militaire en economische spionage [6]. Daarnaast was de dienst (beperkt) actief op het gebied van sabotage en het onderhouden van vluchtlijnen [6].
Nog onduidelijk is de levenswandel van Arnold tussen de twee wereldoorlogen. Wel weten we dat hij op 15 mei 1924 in Retie trouwde met Margeurite van Elst (geboren 11-11-1901, Retie) [7]. Op een gegeven moment, waarschijnlijk gedurende de Tweede Wereldoorlog, is hij toegetreden tot de Belgische Inlichtingendienst, want zijn dossier vermeld hem als Adjudant IAA (Inlichtingen en Actie Agent) [1], voor dienst Luc-Marc. Deze inlichtendienst wierf vooral onder ambtenaren, oud militairen en oud-scouts [5]. Luc-Marc was één van de 127 Inlichtingen en Actiediensten (IAD's) die vanuit de Belgische Staatsveiligheidsdienst, in ballingschap in Londen, werden georganisereerd [6]. De IAD's hadden gezamelijk 18.716 agenten in dienst. Dienst Luc-Marc was één van de grootste IAD's, actief op het gebied van politieke, militaire en economische spionage [6]. Daarnaast was de dienst (beperkt) actief op het gebied van sabotage en het onderhouden van vluchtlijnen [6].
In 1948 verschijnt er een voorstel om Arnold (helaas posthuum) meer militaire onderscheidingen toe te kennen. In het voorstel (het zal een standaard tekst zijn...) is te lezen dat Arnold 'met vurige moed en zonder aarzeling zijn diensten leverde voor de bevrijding, tot volle tevredenheid van de leiding. Hij was een mooi voorbeeld van toewijding en patriotisme'. Mogelijk heeft dit betrekking op activiteiten in de Tweede Wereldoorlog, maar daar is (nog) geen documentatie over beschikbaar.
Voorstel voor toekenning van onderscheidingen [1]
Arnold heeft in ieder geval aardig wat titels en onderscheidingen bij elkaar weten te schrapen. Hij was Ridder in de Leopoldsorde, kreeg ket Oorlogskruis met Palm, de medaille van de Strijder-Vrijwilliger, de medaille der Overwinning, de Herinneringsmedaille van den oorlog 14-18 en het Herdenkingskruis van Z.M. Albert I [3]. Het bidprentje van Arnold laat zien dat hij onverwacht op 3 oktober 1945 in de St. Jozefskliniek in Turnhout is overleden [3]. Zijn weduwe, Marguerite van Elst, overleed ruim 30 jaar later, op 20 april 1976 [4].
Arnold Isidoor Juliaan van Gansewinkel [3]
Bronnen:
- Dossier Arnoldus Isidorus Julianus van Gansewinkel, stamboeknummer 1592, dossiernummer 6030097; Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis, Documentatiecentrum,Jubelpark 3, 1000 Brussel
- http://www.be14-18.be/nl/defensie/antwerpen, bezocht op 22 oktober 2017
- Bidprentje Arnold Juliaan Isidoor van Gansewinkel. http://zevenneten.be/php/bidprenten
- Bidprentje Marguerite van Elst. http://zevenneten.be/php/bidprenten
- Dumoulin M, Gerard E, van den Wijngaert M, Dujardin V. Nieuwe Geschiedenis van Belgie II: 1905-1950. Lannoo 2006
- Persoonlijke communicatie R. Libert, Voorzitter Koninklijke Unie Inlichtingen en Actiediensten.
- https://gw.geneanet.org/mirrith2007
